در زیر به مختصری ازعناوین و چکیده آنچه شما در این فایل دریافت می کنید اشاره شده است :
«نکاتی مهم در مورد جوشکاری الکتروفیوژن»
متن
ارائه شده ذیل در ارتباط با مبحث جوشکاری الکتروفیوژن میباشد که با تکیه
بر مشکلات حادث در کارگاههای مختلف و بحث و بررسی پیرامون آنها با
کارشناسان داخلی و خارجی نوشته شده است. بنابراین اکیداً توصیه میشود نتایج
و مبانی ارائه شده به طور جدی به کار گرفته شود تا قادر باشیم حتی المقدر
از هر گونه خلل و نقائص بعدی پیشگیریی کرده باشیم.
بر اساس شواهد
موجود و نمونه‌های ارسالی به آزمایشگاه ری و مشکلات عنوان شده از طرف مناطق
در تعداد قابل توجهی از جوشهای الکتروفیوژن مواد مذاب به صورت غیرطبیعی از
نشانگرهای جوین (WELD INDICATOR) خارج شده و موجب بروز نگرانی راجع به
کیفیت جوش گردیده است. خروج غیرطبیعی مواد مذاب غالباً به صور ذیل بوده
است:
- از هر دو نشانگر جوش مواد مذاب با حجم زیاد بیشتر از حالت معمول خارج شده‌اند.
-
از یکی از نشانگرهای جوش مواد مذاب با حجم زیاد و بیشتر از حالت معمول
خارج شده و از نشانگر جوش دیگر مواد مذاب کمتر از حالت طبیعی خارج شده، یا
اصلاً خارج نشود.
- از هر دو نشانگر جوش در حد تقریباً طبیعی مواد مذاب خارج شده‌اند وی با هم متفاوت بوده کاملا متقارن نباشند.
در پی بررسی ، تجزیه و تحلیل موارد فوق نتایج ذیل حاصل گردیده که قابل عنایت و لازم الاجرا است:
الف-
انجام عملیات جوشکاری الکتروفیوژن مستلزم رعایت دقیق شرایط آب و هوا و به
خصوص دمای محیط میباشد و آگاهی از این نکته حائز اهمیت است که بویژه دمای
بالای محیط میتواند اثرات تخریبی در کیفیت جوش الکتروفیوژن ایجاد نماید چرا
که اصولاً در این نوع جوشکاری. از طریق انرژی الکتریکی ایجاد شده در سیم
پیچ حرارتی، مقدار گرمای لازم برای ذوب سطوح مورد جوشکاری بوجود می‌آید و
معمولاً مقدار انرژی الکتریکی محاسبه شده مبتنی بر یک دمای متعادل و معمولی
محیط میباشد و طبعاً در صورتیکه دمای محیط و به تبع آن دمای قطعات مورد
جوشکاری بیش از حد معمول باشد مقدار انرژی محاسبه شدة قبلی بیشتر از نیاز
میباشد و قادر به ذوب مقدار جرم بیشتری از پلی اتیلن بوده و نهایتاً مواد
مذاب بیشتری از نشانگرهای جوش خارج خواهد شد. بنابراین لازم است در شرایطی
که دمای محیط بالا بوده و هوا بیش از حد گرم میباشد انرژی الکتریکی اولیه
را کاهش داده و به میزان صحیحی تعدیل شود. چون انرژی الکتریکی مربوطه تابع
قانون ژول میباشد و از سه کمیت زمان (t) و جریان (I) و مقاومت (R) فقط
کمیت زمان (t) در اختیار جوشکار میباشد و کمیتهای جریان (I) و مقاومت (R)
از پیش تعیین شده است و مربوط به دستگاه جوشکاری و نوع اتصال است، و مشخصاً
میزان کاهش زمان t متأثر از دمای محیط میباشد.
طبق نظر شرکت WAVIN محدودة قابل قبول دمای محیط برای جوشکاری الکتروفیوژن از تا است.
البته
این محدوده در ارتباط با اتصالات ساخته شده توسط همین شرکت مطرح است لذا
در مواقعی که جوشکاری الکتروفیوژن با استفاده از تولیدات این شرکت صورت
می‌پذیرد محدودة دمایی مزبور کاملاً قابل رعایت است. شرکت نامبرده اعتقاد
دارد در صورتیکه دمای محیط متجاوز از بشود لازم است به ازای هر درجه
سانتیگراد افزایش دما، نیم درصد زمان جوشکاری (FUSION TIME) کاهش یابد یا
به عبارت دیگر به ازای هر 10 درجه سانتیگراد افزایش دمای محیط نسبت به حد
تعیین شده، 5 درصد (5%) زمان جوشکاری (FUSION TIME) کم شود. به عنوان مثال
در صورتیکه مدت زمان جوشکاری در یک اتصال (FUSION TIME) در حد زمان 100 S
ذکر شده باشد و دمای محیط باشد بر اساس محاسبه ذیل زمان جوشکاری ده درصد
تقلیل می یابد و نتیجتاً 90 S خواهد شد.
افزایش دمای محیط نسبت به حد قابل قبول
تقلیل زمان جوشکاری
درصد زمان جوشکاری
زمان جوشکاری جدید
البته
فرمول فوق اختصاصاً مربوط به اتصالات شرکت WAVIN میباشد اما به صورت
تقریبی در سایر اتصالات الکتروفیوژن نیز قابل استفاده است. لازم بذکر است
این رابطه در شرایط دمای سرد محیط (کمتر از ) قابل تعمیم نیست و در چنین
شرایطی بایستی با استفاده از چادر مناسب سعی شود که دمای محیط و قطعات مورد
جوشکاری در محدوده قابل قبول دمایی قرار نگیرد. در همین ارتباط لازم بذکر
است که اصولاً جوشکاری الکتروفیوژن بایستی در شرایط آب و هوایی نامناسب
همچون باران، برف، طوفان، بادهای تند و غبار با استفاده از چادر مناسب صورت
گیرد.
ب- یکی دیگر از عوامل خروج مواد مذاب بطور غیرطبیعی از
نشانگرهای جوش، موضوع فاصلة موجود بین لوله و اتصال الکتروفیوژن است (در
زمانیکه لوله در داخل اتصال فرورفته است). در بعضی از موارد قطر خارجی
لوله بیشتر از حد معمول است و حتی پس از تراشیدن (به منظور برطرف کردن
لایة اکسید) به خوی در داخل اتصال فرو نمی رود و پس از فرو رفتن در درون
اتصال فاصلة بسیار کمی (کمتر از حد معمول) بین خود و اتصال فرو نمی رود و
پس از فرو رفتن در درون اتصال فاصلة بسیار کمی (کمتر از حد معمول) بین خود
و اتصال باقی می گذارد که قهراً در چنین شرایطی و در حین جوشکاری چون فضای
کمتری بین لوله و اتصال وجود دارد مواد مذاب بیشتر از حد معمول از
نشانگرهای جوش بیرون می زند. برای رفع این مسئله لازم است قطر خارجی لوله
را با تراشیدن بیشتر،؟ به حد مناسب برسانیم بطوریکه لوله بدون مشکل وارد
اتصال شود. البته دقت لازم بایستی اعمال شود که تراشیدن بیشتر از حد معمول
عمل نشود چون در این صورت اولاً لوله در درون اتصال لق می‌زند و ثانیاً
فاصله زیاد بین لوله و اتصال نیز غیر منطقی و نامناسب است و احتمالاً منجر
به بیرون زدن مقدار کم مواد مذاب یا اصلاً برون نزدن مواد مذاب از
نشانگرهای جوش میشود. بهر حال ملاک عملی در این موضوع این نکته میباشد که
لوله بدون مشکل وارد اتصال شود و ضمناً در درون اتصال لق نزند.
ج- گاهی
اوقات لوله در اثر اینکه تحت تأثیر تابش نور مستقیم و یا گرما قرار گیرد
دچار انبساط محیطی میشود و طبعاً با توجه به ضریب انبساط حرارتی بالای پلی
اتیلن قطر خارجی آن بیشتر از حد معمول خواهد شد. در چنین مواردی نیز
احتمالاً مشکل اشاره شده در بند (ب) بوجود خواهد آمد و لوله به سختی در
درون اتصال وارد می شود و به همین سبب پیشنهاد میشود پس از برگشت لوله به
دمای عادی و نتیجتاً انقباض محیطی لوله، عمل جوشکاری انجام شود.
این فایل شامل : صفحه نخست ، فهرست مطالب و متن اصلی می باشد که با فرمت (word) در اختیار شما قرار می گیرد.
(فایل قابل ویرایش است )
تعداد صفحات : 78
دانلود فایل